سعيد 27 ارديبهشت 1390

پاسخ

ضمن تشكر از اين عضو محترم هيات علمي دانشگاه كه در روز ارتباطات و روابط عمومي اقدام به طرح مشكلات و مبتلابه روابط عمومي هاي كشور نموده و در واقع از منظر آسيب شناسي به طرح مباحثي در پيرامون وضعيت موجود روابط عمومي هاي پرداخته است . اما آنچه كه مي بايست به آن اشاره نمود اينكه همه عناوين مطرح شده به عنوان بيماري و عارضه روابط عمومي مولود ساختار و شرايط حاكم بر وضعيت مديريتي كشور است كه روابط عمومي نيز به عنوان يك حلقه در اين زنجيره قرار گرفته است اگر بخواهيم بعد از تكرار هركلمه بيماري از يك نهاد و يا از يك ساختار اسم ببريم بي ترديد وجوه مشترك و مرتبط را در آن مي بينيم . بنابراين در يك كشور جهان سوم يا در حال توسعه كه ابزار رسانه همواره در دست قدرت مي باشد و از ظرفيت رسانه در راستاي تحقق اهداف خاص استفاده مي گردد ، نتيجه بهتري جزء آنچه كه گفته شد نخواهيد ديد ، همواره در يك مثلث سه ضلعي دولت ، مردم و رسانه كه روابط هم به عنوان يك رسانه مطرح مي باشد اگر تعادل و توازن و رابطه منطقي برقرار نباشد به طور طبيعي نتايج حاصله چيزي است كه انتظارش نمي مي رود در انتهاء بي ارتباط نديدم تا به بهانه اين روز مطلبي تحت عنوان " دست نوشته یک روابط عمومی بی اطلاع" را تكميل و تائيد مطالبم تقديم نمايم
دوست عزیز و بزرگوار ی در خصوص نحوه پخت آش روابط عمومی سوال فرموده اند، چون بنده حقیر به حکم انتصابی سالیان دراز دراین مطبخ مشغول به خدمت بوده ام به محضر شریف ایشان عارض شدم که
آورده اند در سالیان نه چندان دور ،یکی از دولت های فخیمه که خرده هوشی و سر سوزن ذوقی داشت به بهانه کمک در پختن آش نفت این مملکت، جلای وطن گفت و در بلاد برو بچه های لاف سکنی گزید تا در کسوت خدمت، عهده دار ساماندهی پستوخانه و مسائل اندرونی شود ،از آن آنجائی که مادر مرده به زبان اجنبی گپ و گفت داشت و به قول علمای علم ارتباطات برای تعامل و تفاهم دچار مشکل شده بود و به زبان خودمانی حرفهایش تو گوش خلق الله فرو نمی رفت ، مجبور شد از نسخه مرحوم ای وی لی که خدا بیامرز از دارودسته جماعت روزنامه چی ینگ دنیای آمریکا بود و یک روزی به بهانه دفاع از حق و حقوق سهامداران و مردم، به سرش زد که بوق و کرنای روابط عمومی را با کشک و دوغ اخلاق راه بیندازد واذهان عمومی را نسبت به کم و کیف بلایای ارضی و سماوی در جریان قرار دهد ، در یک غروب دل انگیز پائیزی اولین منشور اخلاقی را به زیور طبع آراست تا به عنوان باقیات و صالحات، ورثه محترم پس از ایشان برای رتق و فتق امور بکار ببندد. و القصه اولین دفتر روابط عمومی بلاد ایران زمین به همت عالی ،کلنگش در دل شرکت طلای سیاه در آبادان به زمین نشست و به میمنت فرود این نورسیده ، دیگ آش شلقلمکارروابط عمومی روی آتش شروع به پختن کرد . از آنجائی که حکایت این آش شلقلمکار به مثابه همه کارهای وطنی به تعدد و تکثر حضرات سر آشپز بر می گشت ،گاهی شور می شد و گاهی بی نمک و صد البته طعم و مزه آش به مزاج حضرات سرآشپز و اشپز باشی نیز مرتبط بود، علی ایحال این مولود وارداتی و این تحفه فرنگی راه طولانی و پر فراز و نشیب را برای پخته شدن پیش رو گرفت ، به نحوی که اگر مزاج سر آشپز رو به خشکی می فزود ،بیچاره روابط عمومی یوبس می شد و از عالم ارتباط فقط انفعال و گوشه نشینی را پیشه می کرد و مترصد بود تا در این گیر و دار ،ناغافل برای یک امر خدماتی آوازش دهند به کار گرفته شود ،تا تحت الحفظ امورات محوله را جان نثار در یک طرفه العین جامه امل پوشانده و بدو رو گزارش این توفیق و این خدمت گزاری را به سمع و نظر رساند ،واگر خدای ناکرده بخت یار نبود و در میان خوش خدمتی ها ،اعوان و انصار در جولان وسیلان امور مرتکب سوتی های ریز و درشت می شدند ،بی محابا سینه سپر می کرد و به عنوان پیشانی ، خود را برای توجیه خراب کاری های ریز و درشت به جلو می انداخت ،باشد که این سعی بلیغ و این همت عالی مورد تفقد سر آشپزقراربگیرد و چه بسا که در این زور آزمایی های که علما" و عملا" با خلوص نیت صورت می گرفت ،روابط عمومی با همه لطائف الحیل از پس آن بر نمی آمد و آنگاه بود که به قول آقا نیمای شاعر " درو دیوار به هم ریخته شان بر سرم می شکند " و به عبارت دیگر کاسه و کوزه بود که یک پس از دیگری فرق مبارک روابط عمومی را نشانه می رفت و مصداق حکم " گنهه کرد در بلخ آهنگری به شوشتر زدند گردن دیگری"در مورد روابط عمومی ساری و جاری می شد و اخم و تخم سرآشپز حواله هنر هشتم می شد. اگر چه باید در این میان به شیرین زبانی و چاپلوسی و زبانم لال ،خبر چینی های جور واجور جهت عرض خوش خدمتی اشاره کرد .

اما تا اینجای داستان حکایت خشکی مزاج بود و قاعده و قانون مربوط به آن ،ولیکن اگر مزاج سر آشپز رو به رقت بود ، کار روابط عمومی در روغن بود ،و روابط عمومی به مثابه عباس دخالت ، متصدی تشریفات می شد و هماهنگ کننده جلسات ،تا همه چیز دروقت مناسب با رعایت جمیع شئونات اجراء گردد تا زبانم لال به تریش قبای کسی برخورد نکند و ویترین این دکان دو نبش نشکند و صد البته که در این حیث و بیث روابط عمومی جامه فاخر تبیین گری را بر تن می پوشاند و دائما به درو دیوار می زند تا همه چیز برای همگان روشن باشد و خدای نکرده در یک فضای لوکس ،بزک شده ،خط و خش به این ویترین نیفتد تا چهره دلنواز سر آشپز منقش و حال و احوال ایشان مکدر گردد. و صد البته زور زدن و فشار آوردن به مغز مبارک برای تولید پیام های دلنواز در ثنا و رسای سر آشپز و انگه تبدیل نمودن آن به پارچه های منقش و هنری با ذکر خیر مقدم و آستان بوسی و واژگان فاخری از این دست که امروزه آن را بنر نامیده اند قصه دیگری بود که زحمت آن همراه با تهیه تصاویر ریز و درشت از جمال دل آرای سر آشپز همراه با کلیپ های فرنگی و نماهنگ وطنی که به عینه شبیه آب دهان مرده بوده است جهت خرج کردن در مجالس و محافل خاص از دیگر دستاورد های این روابط عمومی واله و شیدا می باشد .

اما بشنوید از گروهی عاشق سینه چاک روابط عمومی که بقچه به بغل و گیوه به پا دایه روابط عمومی آرمانی را در یک مشت قلب آویزان چاک خورده و نیم مثقال عقل پار سنگ برداشته پرورش می دادند وبا حال و هوای روابط عمومی تحلیل گر سنگ یک منی گنده گویی را بر تخت سینه مبارک می کوبیدند و هر زمان از سر مستی رجز می خوانند و با ساز و دهل ساختن مدینه فاضله و جامعه آرمانی را وقتی که همه خوابند در لابلای دفتر سیاه مشق با خود تمرین می کردند و مثل فلاسفه از فلسفه وجودی روابط عمومی و اخلاق گرائی به عنوان جسارتا"مولفه های اصلی داد سخن می دادند، که نا غافل در این گیر و دار،سرو کله کامپیوتر ،اینترنت و سایت و وبلاک و روابط عمومی دیجیتتال ،پادکست و وادکست و سایبر ، شبکه اجتماعی و pr2......... پیدا شد و ناخواسته سر آشپز دم دمی مزاج که یک روزبه خشکی بود و روزی به تری، هاج و واج مانده بود که در این شلوغ بازار چه آشی بپزد که به اعتدال باشد و با مزاج سازگار ،یک روز به در می زد که اصلا روابط عمومی نیست و اسمش قرتی بازی تبلیغاتی است تازه آن هم از نوع دیجیتالش و یک روز به دیوار می زد که بابا ولم کنید دلم می خواهد اسمش را بازار یابی با جمیع مشتقات بازار سازی و بازارداری قرار دهم آن هم از جنس ناب الکترونیکی ویک روز دل را به دریا می زد و به بهانه جامعه اطلاعاتی ،دنبال یک ارتباطات و اطلاع رسانی آن هم از نوع دیشلمه سایبر بود .ما که نفهمیدیم که آخر این قصه مثل همه قصه که شروعش یکی بود و یکی نبود، چی شد و چی خواهد شد، فقط همین قدر فهمیدیم که آش نخورده و دهن سوخته و حکایت همچنان باقی .

نا شناس 27 ارديبهشت 1390

پاسخ

روابط عمومی ها مسخ شده اند و کاربرد اجتماعی خود را از دست داده اند و آنچه که مانده تنها کارکرد سازمانی است و این کار را دفتر مدیر هم می تواند انجام دهد و واقعاً باید تجدید نظر بعمل آورد و روابط عمومی ها را از این مرگ تدریجی نجات داد.

نا شناس 8 خرداد 1390

پاسخ

جاي تاسف است كه به عنوان يك رسانه مطالب را هرگونه كه مد نظرتان است درج مي كنيد و لي در درج ديدگاه و نقطه نظرات ديگران نه تنها رفتار حرفه اي و منطقي نداريد بلكه با سياسي كاري و رفتار گوتوله كه در شان رسانه هاي آبكي و ابزاري است عمل مي نمائيد . اگر روابط عمومي در جامعه امروز مسخ شده است و كاربرد اجتماعي خود را از دست داده است مطمئن باشيد كه در فضاي رسانه اي كه اكثر رسانه ها فاقد صلابت و رويكرد اخلاقي و حرفه اي اند ، با دروغ پردازي و اخبار ضد و نقيض و بازي هاي رسانه اي و بهره دگيري از تيكنيك هاي خاص ،افكار عمومي را در راستاي منافع شخصي و اميال و اغراض دون سياسي به بازي مي گيرند .